1864 yılında Kafkasya’da yaşanan soykırımın ardından anavatanlarından sürgün edilen Çerkes’lerin kurmuş olduğu, mersinin 52 km kuzeyinde Orta Toroslar’ın Bolkar Dağları eteklerinde yer alan Sadiye ( Atlılar ) köyü Mersin’in tek Çerkes köyüdür. SADİYE KÖYÜNÜN KURULUŞU Sadiye köyünün kuruluşu şu şekilde gerçekleşmiştir; 1864 yılında Adiğe Cumhuriyetinin Başkenti Maykop dolaylarında bulunan Leseppşine bölgesinden sürgüne zorlanan ailelerin oluşturduğu kafilelerden oluşmuştur. Tuapse limanından gemilere bindirilen bu kafile Suriye’ye götürülmek üzere yola çıkarılır. Gemi birkaç günlük yolculuğun ardından İstanbul da mola verip yakıt ikmali yapar, bu süre zarfında hiç kimsenin gemiden inmesine izin verilmez . Gemi bu molanın ardından tekrar yola çıkar, yolculuğu sırasında Mersin limanı açıklarında arızalanır, gemidekilerin gemi tamir edilene kadar Mersin limanında konaklamalarına karar verilir, fakat arızanın tamiri için, uzun zaman gereksinimi olması nedeniyle Rusya ve Osmanlı devleti arasında bir anlaşma yapılarak bu kafilenin Osmanlı topraklarında kalması hususunda bir karar alınır. Yaşanan bu olayların ardından Osmanlı devleti tarafından daimi ikamet etmeleri için kafileye mersin merkezi dolaylarında ( Tam olarak kesin olmamakla : devlet hastanesi , yoğurt pazarı , mezitli ) birkaç yer teklif edilmişse de o zamanlarda bu bölgenin bataklık olması buna bağlı olarak sıtma, tifo gibi salgın hastalıkların yayılması, ölüm vakalarının artması sebebiyle birkaç aylık konaklamanın ardından, kendilerine uygun, geldikleri bölgenin iklimine benzer yerler aramaya başlarlar ve Mersinin kuzeyine, Toros Dağlarına doğru hareket ederler. Bu göçün ardından bugünkü höyük alanı denilen bölge ve öşün denilen bölgeler gösterilmişse de buraların kış aylarındaki olumsuz hava koşulları sebebiyle buralara yerleşmezler bu bölgeye yakın daha yumuşak hava şartlarına sahip bugünkü “eski köy “diye tabir edilen bölgeye yerleşirler buralarda, artık yavaş yavaş tam olarak yerleşmeye başlarlar ağaçlardan barakalar inşa ederler birkaç yıl boyunca bu bölgede ikamet ederler. Bir süre sonra yine hava şartları gözetilerek ormanlık bölge olan şimdiki köy alanına doğru taşınırlar ve daimi yerleşim yeri olarak benimserler. Bu süreç dâhilinde kendilerine yardım eden o zamanki Osmanlı padişahı Abdülaziz’in Çerkes olan eşinin yardımıyla bu bölgeler artık Çerkes’lere tahsis edilmiş olur ve kurulan köye Sultan Abdülaziz’in eşinin adı olan SADİYE adı verilir. Cumhuriyetin ilanının ardından yapılan iskân tapuları dağıtımında köye 84 hane olarak iskân tapusu dağıtılır. Yine cumhuriyetin ilanının ardından yapılan reformlar çerçevesinde köyün resmi adı o zamanki geçim kaynakları olan at yetiştiriciliğine istinaden ATLILAR olarak değiştirilir.